Op voedsel rijden - Uit Lister op diesel/gebruikte frituur

[deleted]

Uitheemse planten kunnen inderdaad nogal eens een aanval betekenen op de inheemse plantengroei.

Maar eerlijk gezegd denk ik dat de mens nefaster is.

En als je op een ecologische manier je leven meer in eigen handen wil nemen is het inderdaad de vraag waarom je dat uitgerekend in België of Nederland zou willen proberen ?
De situatie is hier structureel(prijzen, regelgeving,vervuiling,...) van die aard dat je eerst een half leven volle bak in het systeem moet meedraaien, om er dan eventueel uit te kunnen stappen.(als je dat goed gepland had, als een monnik geleefd hebt en geen tegenslag kende) Voor de volgende generatie: terug naar af. Dat lijkt als systeem zelfs niet ecologisch. Eerst een stap achteruit om dan-eventueel- een stap vooruit te kunnen zetten. Zo komen we nergens.

Er zijn plaatsen op de wereld zat waar je als ecologische zelfvoorziener of zelfvoorzienende gemeenschap met open armen wordt ontvangen.
Vruchtbare landelijke streken waar de jeugd massaal is weggetrokken en de bejaarde boeren hun land aan de straatstenen niet verkocht krijgen.

G

[David86]

G,

Dan kunnen we de status van "ecologisch vluchteling" officieel gaan maken

Ik blijf nog even, het is nogal wat om je thuis achter te laten...

Groeten,

[deleted]

Bakstenen laat je achter.
Thuis neem je mee.

18 Ha, 150.000 euro ...
http://www.immofrance.com/fr/properties ... -773mz.htm
3 Ha, 100.000 euro ...
http://www.immofrance.com/fr/properties ... -mz109.htm

Zijn we weg ?

G

[hotglass]

Gandalf..........verdien je er nu iets bij in de makelaardij?

Als (ecologisch?)vluchteling kan ik na anderhalf jaar vaststellen dat het niet mee valt om van het georganiseerde leven in NL een nieuw onderkomen en leven in Fr. op te zetten.
Ik zou wat betreft een aantal aspecten nu zeker andere keuzes maken maar achteraf is dat gemakkelijk gezegd.
Tegelijk kan ik ook vast stellen dat ik heel erg blij ben dat ik de keuze om uit Nederland te vertrekken heb gemaakt
en de bijbehorende stappen heb genomen.

Hiermee laat ik natuurlijk wel het topic hevig ontsporen.
Tijd en input voor een nieuw topic?

Groet,

Ed

[deleted]

Neen, maar mijn voormalige buren zijn verhuisd naar de Corrèze en waren dit weekend even op visite.
En dan komen de prijzen en mogelijkheden in hun streek al eens ter sprake ...

Vruchtbare grond, aangenaam klimaat, veel verlaten boerderijen ...

Lage prijzen.
Bosgrond aan 1000 euro/ha.
Landbouwgrond ook erg goedkoop.

In hun dorp is een jong gezin neergestreken op enkele ha landbouwgrond.
Hebben een messensmederij(klinkt bekend David ?) opgestart en leven nu al enkele jaren in een yurt met grote moestuin ...
http://www.cyril-kalisz.org/?page_id=104

leven in NL een nieuw onderkomen en leven in Fr. op te zetten.
Ik zou wat betreft een aantal aspecten nu zeker andere keuzes maken maar achteraf is dat gemakkelijk gezegd.

Zo? Deel eens van die kennis ...

G

[Tim]

Mijn hoofdpunt is deze: economie ontstaat omdat we daarmee een hogere efficientie halen.

Momenteel dan wel volledig ontspoort doordat het doel het middel is geworden.

G: Thuis neem je niet geheel mee. Mijn thuis is wat breder dan alleen het gezin. Ook ouders, buren, vrienden, etc. Ben zelf in totaal 14mnd van "thuis" geweest. Alles blijft thuis vrijwel hetzelfde, alleen als jij weg bent wordt het verrekte stil van "thuis".

Tim

[deleted]

De meesten bij ons spenderen meer tijd bij hun werkgever en collega's dan bij hun kinderen of hun vrienden.
Die keuze wordt toch ook niet gemaakt aan het rato van het aantal vrienden of familie dat er ook werkt ?

Vriendschaps- en buurtrelaties kan je overal opbouwen.
Je oude vrienden zie je misschien wel even vaak (periodiek, maar intensiever) als vroeger als ze op vakantie komen.
De keuze nu niet maken, verschuift het dilemma naar de volgende generatie.
Vooral met dat laatste worstel ik.
Is hier nog een stabiele toekomst in te richten achter 50 jaar. Of zou je beter nu nog reageren nu er tenminste op sommige plaatsen nog open kansen liggen ?

G
(en inderdaad Mods ... misschien tijd voor een afsplitsinkje ...)

[Tim]

John,

Niet geheel eerlijk om de boom niet te rekenen. Als ik (op de fiets) de lokale gele containers ga afstruinen en het netjes afgiet en alleen bezink, kost dat alleen een kratje bier. Stuur ik de buurman elke keer weg als ie komt kijken, kost het me alleen tijd. Of ik moet bammetje gaan rekenen tijdens het wachten.

Ik heb zo alle p-olie afval van anderen 3 jaar gespaard, door alleen geduld al bijna 1000L hele mooi heldere olie kunnen aftappen en 600L mayo achtige p-olie. De mayo kan nog in m'n wkk. Kosten €0,00. Alleen een zeurende Sr. wat die IBC's in z'n hok toch doen te staan .

De meesten bij ons spenderen meer tijd bij hun werkgever en collega's dan bij hun kinderen of hun vrienden. Die keuze wordt toch ook niet gemaakt aan het rato van het aantal vrienden of familie dat er ook werkt ?

Neen, echter er is nogal een verschil in 15km van je familie wonen of 1500km.

Vriendschaps- en buurtrelaties kan je overal opbouwen.

Correct, maar je moet de huidige wel achterlaten. Die hebben soms geschiedenis en daardoor een bepaalde waarde.

Je oude vrienden zie je misschien wel even vaak (periodiek, maar intensiever) als vroeger als ze op vakantie komen.

Mijn ervaring is anders. Hun leven gaat door, met 1 persoon minder in hun "thuis". Uit jou "thuis" missen ineens alle dagelijkse contacten.

De keuze nu niet maken, verschuift het dilemma naar de volgende generatie. Vooral met dat laatste worstel ik.

Welke dilemma bedoel je precies? Bedoel je emigratie? Daar kan de volgende generatie wel eens heel anders over denken.

Is hier nog een stabiele toekomst in te richten achter 50 jaar. Of zou je beter nu nog reageren nu er tenminste op sommige plaatsen nog open kansen liggen ?

Tuurlijk kun je hier ook wat opbouwen, je moet je alleen kunnen afscheiden van een boel "normale" dingen. Dat gaat imo uiteraard beter als je ergens volledig nieuw start.

Tim

[deleted]

Neen, echter er is nogal een verschil in 15km van je familie wonen of 1500km.

Niet als je er toch geen tijd voor hebt...

Vriendschaps- en buurtrelaties kan je overal opbouwen.

Correct, maar je moet de huidige wel achterlaten. Die hebben soms geschiedenis en daardoor een bepaalde waarde.

Je oude vrienden zie je misschien wel even vaak (periodiek, maar intensiever) als vroeger als ze op vakantie komen.

Mijn ervaring is anders. Hun leven gaat door, met 1 persoon minder in hun "thuis". Uit jou "thuis" missen ineens alle dagelijkse contacten.

Ik woon nu ook in een ander taalgebied en op honderden km van m'n geboorteplek. Zo dramatisch is het toch allemaal niet in mijn ervaring.

Welke dilemma bedoel je precies? Bedoel je emigratie? Daar kan de volgende generatie wel eens heel anders over denken.

Denken misschien wel. Maar ik zie de mogelijkheden in de volgende decennia erg inkrimpen. Het klinkt hard, maar in B en NL zijn de beste posities schaars en al ingenomen. Een beetje verder liggen nog wel mooie kansen, maar wellicht ook niet lang meer ...

Tuurlijk kun je hier ook wat opbouwen, je moet je alleen kunnen afscheiden van een boel "normale" dingen.

Ik doe de laatste jaren niet anders dan afscheid nemen. Lijk echter geen meter vooruit te geraken.
Voor m'n kinderen zie ik de zaken nog somberder.

G

[David86]

G,

Thuis is zoals Tim al aangaf voor mij ook wat anders dan het huis waar ik in woon, het huis interesseert me werkelijk niets. Het gebied waar ik woon en de lokale cultuur (met zijn plussen en minnen) zijn voor mij thuis.

Ik begrijp andere culturen niet zo goed, alle ongeschreven regels en gebruiken. Ik was recentelijk bij je in de buurt (zoals je weet) en in zo'n landschap ben ik helemaal niet thuis, het geeft een gevoel van "verdwaald" zijn. Ik heb wel wat gereisd en ben net als Tim ook een behoorlijke tijd van huis geweest, ik mis de platte landen waar ik opgegroeid ben dan enorm, ik mis het water, de planten, de dieren en de taal die ik het makkelijkst spreek. Ik spreek mijn talen best aardig maar het blijft voor mij een vermoeiend verhaal om dat de hele dag te doen..

Misschien gaan wij ooit ook wel weg, als het hier echt niet meer gaat, maar als het kan blijf ik graag "thuis". Ik weet dat ik het zou gaan missen.

[deleted]

OK,

Dan zitten we terug in de draad van OBL-Rien: http://www.ecologieforum.eu/viewtopic.php?f=2&t=3254

Ik heb er alle begrip voor.

Maar puur als denkoefening neem je dan eens de omstandigheden, de opportuniteiten en nadelen van de 'jonge messen-smid' 1200 km zuidelijker en vergelijkt dat dan als denkoefening met de mogelijkheden hier.

Al snel wordt dan duidelijk dat de beperking in mogelijkheden structureel is. En geen uitzicht biedt op snelle verbetering. Het systeem is vastgelopen en als individu doe je daar niets aan.

Voor iemand die een carrière ambieert in handel of industrie, moet dan weer niet op het Franse platteland zijn...

Maar is "zelfvoorziener" worden in het dichtbevolkte gebied B-Nl, voor de huidige generatie die nog moet starten, niet zoveel als visser willen worden in de woestijn ?

G

[pelletpower]

Ik denk dat je dingen te somber ziet G.
Veel heb je niet nodig om zelfvoorzienend te worden. Zolang je niet in de stad woont, moet dat niet te lastig zijn.

Hoewel die tweede link naar Frankrijk er erg aantrekkelijk uitziet, denk ik ook niet dat emigreren mijn ding is. Mopperen is makkelijk, de goede dingen mis je pas als ze er niet zijn. Maar dan zit je in een ander land met nog meer lastige dingen...

[David86]

G,

Zelfvoorziener is overal lastig, complete zelfvoorziening is een sprookje.

Zelfvoorzienend genoeg om minder last te hebben van de schommelingen en onzekerheden van de wereldmarkt is ook in Nederland en België een haalbaar doel, wij, de nieuwe generatie moet een andere manier van land inrichten vinden. Een andere manier van kopen, denken en leven. Dat is niet onmogelijk, dat is lastig.

Er zijn mensen nodig die uitvinden hoe we onder de lokale omstandigheden in de toekomst door kunnen. Ik zie een rol al leraar voor deze mensen als de tijd komt dat de energie crisis merkbaar word, iemand die Jan Modaal laat zien hoe hij voor zichzelf kan zorgen. Want voor jezelf kunnen zorgen word een heel waardevol goed in de nabije toekomst.

Het is aan de "jeugd" om de rotzooi op te ruimen die de generaties voor ons gemaakt hebben, met de oplossing in je koffer er tussen uit piepen is een leuke oplossing voor het individu maar niet tekenend voor mijn karakter. Ik piep er pas tussen uit als de situatie onhaalbaar is bewezen.

Met jeugdige overmoed ondertekend,

David

[Jan.]

Emigreren is tegenwoordig pas definitief vertrekken als je "daar" het loodje legt.
De wereld is maar klein.
Zomaar een voorbeeld: we kennen mensen in New Brunswick die meer van de plaatselijke gebeurtenissen hier, waar wij wonen, weten dan wijzelf.


"Daar" vind je wat en "hier" laat je wat.
Leg het op de bascule en merk waar die naar doorslaat.
Gaan of blijven.


En overal zijn mensen hoor.
In dit verband zou je eens het boek, Achter m'n gat vergaat de wereld, kunnen lezen.
De auteur is ietwat langdradig maar geeft goed aan waar het mis kan gaan en welk soort mensen er minder tot geen problemen mee hebben.

Ik sprak eens een vrouw die tegen me zei; je kunt wel proberen te vluchten, maar je neemt altijd jezelf mee.
Dat vind ik een heel mooie uitspraak nu ik er over nagedacht heb, eerst niet want ze was ietsie deprie.

[hotglass]

leven in NL een nieuw onderkomen en leven in Fr. op te zetten.
Ik zou wat betreft een aantal aspecten nu zeker andere keuzes maken maar achteraf is dat gemakkelijk gezegd.

Zo? Deel eens van die kennis ...

G

Wat betreft het maken van andere keuzes...........realiseer ik me nu meer dan enkele jaren geleden hoe goed je die zou moeten voorbereiden. Mijn voorbereiding heeft veelal in de stap tot het weggaan uit Nederland gezeten. Het proces van loslaten en alles wat daar mee samenhangt dus. Je kunt niet zonder dat proces, maar als je daar eenmaal "doorheen" bent - althans dat geldt voor mij - wacht het avontuur en worden er keuzes gemaakt op basis van de informatie die op dat moment beschikbaar is.
Die informatie is/was eigenlijk heel summier.
Als eenvoudig voorbeeld heb ik me dus nooit voldoende gerealiseerd dat ik 3 tot 4 maanden per jaar druk ben met het overleven in het winterse bergklimaat hier. Sneeuwruimen, brandhout en kachels verzorgen, noodzakelijke reparaties uitvoeren en andere elementaire voorzieningen op gang houden zijn dan dagwerk. Tijd voor een baan zou er niet eens overblijven. Een weekeind
weg hoort eigenlijk niet tot de mogelijkheden. "Alles" bevriest dan en dat los je vaak niet meer op als het dag en nacht door blijft vriezen. Ik loopt de kans dat onze woonruimtes dan de rest van de winter onbruikbaar zijn.

In algemene termen bedoel ik dus dat het jezelf verplaatsen buiten je bekende territorium bijna altijd verrassingen oplevert waar je opnieuw mee moet leren omgaan. Deels zijn dat aangename verrassingen en deels zijn dat onaangename verrassingen. Pas na jaren nieuwe dingen aanleren weet je of je een goede keus hebt gemaakt en of je werkelijk past in de omgeving waar je je nieuwe thuis aan het maken bent.
Van dat alles vind ik de dynamiek die dat heeft geweldig en zeer te verkiezen boven het vastgelegde leven in Nederland.

Was ik hier opgegroeid, dan was ik waarschijnlijk naar de grote stad gevlucht

Groet,

Ed