Jelle schreef:voor zover ik nu kan zien ben ik wel een fan van cellulosevlokken. redelijke massa en t schijnt behalve tegen koude ook relatief heel goed tegen warmte te werken.
Ehm, zou niet elke isolatie tegen warmte werken als 'ie ook tegen kou werkt? Een temperatuursverschil is een temperatuursverschil...
Cellulose is vaak met bromides behandeld tegen brandgevaar. Voor mij was dat de reden om geen cellulose te willen. De alternatieven zijn ook niet alles...
Geef mij maar stro!
-- We hebben de aarde niet geërfd van onze voorgangers, maar te leen van onze nakomelingen --
Ik ben niet zo'n regelmatige lezer, doch op dit onderwerp wil ik graag mijn licht laten schijnen. Kort en bondig:
- Ga niet alleen voor houtstook, maakt je te afhankelijk, moet elke dag gedaan worden, ook bij ziekte..
- Kijk eens naar warmtepompen. Een 5 kW luchtwarmtepomp, mono-unit ( Japans gerenommeerd merk in airconditioning) is er al voor €3000,- van de plank in Frankrijk. Installatie is een fluitje van een cent. Deze WP kan het het beoogde huis wel warm houden, zolang het geen 10 gaden vriest. Voor die koude periodes bijstoken met een houtkachel. WP-en zijn tegenwoordig aardig uitgerijpt, electronica is veel beter geworden. Oude WP begaven het vanwege veel starten - stoppen. Moderne WP moduleren en kunnen ook rekening houden met eigen stroom opwek. Een heel simpel systeem van lucht WP is een splitlevel WP, eigenlijk een aangepaste AC. Je bespaart dan een heel waterhoudend CV systeem. Bovendien kan je met een splitlevel systeem ook koelen in de zomer, lijkt mij handig met al dat glas op het zuiden.
Wil je een optimaalzuinige WP, met een COP > 4, kijk dan eens naar een water/water WP. Een grondcollector hoeft niet meer dan € 3000,- te kosten en een 10 kW WP met warmwater (130 l) kan je uit Zweden laten komen voor € 6200,- , ook modulerend en kan rekening houden met PV stroom en afvlakken van pieken in je stroomverbruik. Voor veel meer info verwijs ik je graag door naar Haustechnikforum. Voor een bodemcollector moet je wel wat grond hebben. Indien je die kant uit wil gaan, versta je dan bij warmtetechnicie en niet bij de installateur. Laatstgenoemden hebben over het algemeen de ballen verstand van WP, willen vaak veel te veel cap. inbouwen.
Pigion
Dat klopt Pietje, met een aansteker of lucifer van amper 400grC.
Maar oorzaken als kortsluiting in een huishoudelijk apparaat, een auto die vlak voor de deur staat, broei als gevolg van vocht. En als het dan eenmaal brand, hoe is het voortplantingsgedrag en rookgedrag. Kom je op tijd je huis uit, blijft je vluchtweg zo lang mogelijk beschikbaar.
De reguliere steen, gips, steenwol e.d. zijn daar wel op bedacht. Daar zit ook de drempel voor nieuwe (ecologischere) producten, maar zie maar eens al die gedragseigenschappen te bundelen in een 'nieuw' product. Het moet niet alleen goed isoleren, er wordt meer van verwacht.
Ik heb een cellulose project (nieuwbouw) gezien (Dienst Domeinen Gebouw), zou brandveilige isolatie moeten zijn, maar de dakdekker kreeg de tent toch in de fik.
Een geimpregneerde rieten kap, met nieuwjaar een vuurpijl onder de goot en weg monumentaal boerderijtje.
Jelle schreef:voor zover ik nu kan zien ben ik wel een fan van cellulosevlokken. redelijke massa en t schijnt behalve tegen koude ook relatief heel goed tegen warmte te werken.
Ehm, zou niet elke isolatie tegen warmte werken als 'ie ook tegen kou werkt? Een temperatuursverschil is een temperatuursverschil...
Cellulose is vaak met bromides behandeld tegen brandgevaar. Voor mij was dat de reden om geen cellulose te willen. De alternatieven zijn ook niet alles...
Geef mij maar stro!
Hoi Pietje,
dank voor deze eye-opener.
weet jij iets meer van bromides? wat zijn het? wat doet het? giftig?
en stro... voor de wanden snap ik m... maar het dak dan? kan dat ook in stro?
Music_Dome__Forstmehren-Germany_1.jpg (33.68 KiB) 4034 keer bekeken
Mensen zeggen wel eens dat ik troep verzamel; ik noem mezelf liever een industrieel-amateur-archeoloog die probeert waardevolle artefacten te behouden. Why should I work harder when I can work smarter
Er zijn meer filmpjes over branders en strobalen; bij 500 graden valt de leem er af (na een tijdje) maar de stro blijft bandloos. Hoogstens verkolen, maar dat gaat heel langzaam. Voldoen aan alle strengste brandtesten, voor zover die "officieel" gedaan zijn.
Bromides zijn erg giftig, maar blijven vast in het cellulose zitten. Ik meen dat er tegenwoordig geen bromides meer in huis gebruik mogen worden, dus zijn er alternatieven in onderzoek/ in gebruik. Even naar Googlen!
Stro in het dak kan, maar is iets meer tricky. Onder pannen kan het best goed gebruik worden, er zijn velen die het zelfs onder mastiek gedaan hebben. Wij gaan dat ook doen, maar met de nodige voorzorgsmaatregelen: leem op de balen, daaroverheen waterdicht dampopen folie, luchtspouw, dakbeschot en EPDM met groendak. We gaan het zien...
-- We hebben de aarde niet geërfd van onze voorgangers, maar te leen van onze nakomelingen --
wij gaan de muren en dak van stro doen.
Wel pannen op het dak en eronder een dampdoorlatende folie.
IMO moet dat voldoende zijn.
Voor de brandwerendheid wel alles in minimaal één laag leem. (ca 1cm)
Voor ons het de vraag nog hoe de strobalen op het dak goed te verdichten.
Zou zonde zijn dat er hier grote koudebruggen kunnen ontstaan doordat stro niet goed is verdicht.
Gaan jullie (Ruspek en Pietje) de balen ook nog dippen?
Mensen zeggen wel eens dat ik troep verzamel; ik noem mezelf liever een industrieel-amateur-archeoloog die probeert waardevolle artefacten te behouden. Why should I work harder when I can work smarter
Ik zie weinig voordelen in dippen. De stuc hecht toch wel, en het scheelt een hoop geklieder. Een ander nadeel van dippen is dat je na het plaatsen niet meer kan scheren. En met scheren kun je heel veel bulten en kuilen vlak trekken, wat enorm veel stuc gaat schelen.
Stro wel of niet verdicht maakt voor de isolatiewaarde erg weinig verschil. Ik zou me er niet ongerust over maken... Wel moet je open ruimtes vullen met los stro, en kieren dichten met DPC/neopreen folies die je in de stuc werkt. Stuc krimpt altijd, waardoor je een gemeen luchtspleetje krijgt... (Stucstop / compriband werkt natuurlijk ook)
-- We hebben de aarde niet geërfd van onze voorgangers, maar te leen van onze nakomelingen --
Het lijkt mij dat de discussie over het bouwen met stro op een ander forum thuis hoort en ik geloof ook niet dat Jelle die richting op wil. Ik ben overigens opgegroeid met praktijktesten van branden/smeulend stro. Tot in de jaren 50 waren de daken van boerderijen in het Groningerland voorzien van een rieten dak. Daarvan heb ik zeker een 10 tal in de fik zien gaan, vaak veroorzaakt door kortsluiting in de electrische bedrading, aangelegd in de jaren 20 van de vorige eeuw: stalen buizen met aders van rubber/textiel omvlochten koperdraad. Als zo'n boerderij brandde, was er niets aan te houden en ook niet aan de opgeslagen graanoogst of ouderwetse grote en strobalen, genaaid met ijzerdraad. Voor de jonkies en onwetenden op dit forum, deze strobalen werden gemaakt in een grote stropers, gekoppeld aan aangedreven door de dorsmachine. Aan de ene zijde stond permanent de naaier, die bij een nieuwe stobaal eerst even de stro-aanvoer stopzette, welke vervolgens weer automatische startte. De naaier stak op het goede moment de naald in het perskanaal d.w.z. als de gevormde prop stro in het perskanaal werd gedrukt door de "paardekop" en de perswagen in de achterste stand stond. De perswagen drukt vervolgens de grote dot stro tegen de ingestoken naalden en schoof daarmee ook de ander 2 balen in het perskanaal een stukje verder. Bij het stil zetten van de stro-aanvoer maakte de perswagen 2 loze slagen zonder stro-aanvoer. Was de naaier een slag te vroeg met het insteken van de naalden, dan klapte de perswagen op de onbeschermde wagen en dat betekende op zijn minst verbogen naalden en stagnatie. Er waren altijd ook wel enige reserve naalden in de materialenwagen. Het hele dors-proces werd bijna altijd in akkoordloon gedaan door de 10 man personeel op de dorsmachine, kregen betaald per "mud" koren. Zo'n stagnatie voelden zij in de beurs en de mannen waren dan niet zo aardig tegen de naaier. Deze persoon was daarom altijd de meest ervaren man van de 4 man rond de stropers, soms één die al jaren strobalen had gedragen en (licht) versleten was. Deze grote strobalen wegen ca. 50 kg en het was stevig aanpoten zeker als de balen wat verder weg gedragen moesten worden, ook nog trap op voor de hogere lagen op de "pakken-bult", soms in draf terug . De stro-dragers moesten ook tegen-naaien ( afknippen, knopen en draad terug steken, aan de andere zijde van de stropers. De arbo-wet bestond toen nog niet. De zakkenman had het nog een tikkeltje zwaarder. Een zak graan was 65 kg voor haver en 70 a 75kg voor tarwe. Dat kon oplopen naar 80 a 85 kg voor erwten en bonen. Gelukkig voor hem moest hij meestal niet zo ver dragen (op de nek). Mocht da onverhoopt wel verder zijn, dan moest de boer een extra man leveren. Zakkenmannen waren altijd stevige kerels.
Lag er in zo'n brandende schuur stro in balen opgeslagen, dan kon dit dagenlang smeulen/gloeien. Geen heftige vlammen, doch je kon er niet dichtbij staan door de sterke warmtestraling. Met lange stalen haken werd dan getracht het stro uit elkaar te trekken. Jullie begrijpen wel, voor mij geen stro-huis.
Pigion.
Ik heb wat ervaring met het dippen van balen. Het is een vetzakkerij, maar het maakt het kind in je los.... Ik zou alleen dippen als je de balen op zijn kant gebruikt, dus met de touwtjes in het zicht. Deze kant is relatief glad, omdat het stro plat aan het oppervlak ligt. De hechting daarop is slechter dan op de ruwe kant. Bulten en kuilen komen op een muur met de balen op z'n kant weinig voor, zeker als tevoren de hoeken van de balen even "recht gezet" zijn. Door het dippen kun je de zojuist gezette muur met een grote houten paalhamer vlakken, omdat de dip nog wat taai is.
En met strobranden heb ik helaas ook ervaring. Het maakt domweg een enorm verschil of je onbeschermd stro, dat aan alle kanten in contact staat met lucht hebt, of stro dat met een onbrandbare laag is ingepakt. Het laatste kan hooguit smeulen als een veenbrand. Je ziet niets, het ruikt alleen en de pleister straalt de warmte af. Bij stro zie ik brand of beestjes niet als het probleem. Rot door lekkage of vochtinsluiting is eerder een probleem. Zorg voor een goed dak, goede fundatie en houd rekening met het klamme Nederlandse klimaat.
Tsja, een vonk uit een tractoruitlaat in opgetast stro in een boerderij met rieten kap.... Ik was 4 en heb er een trauma aan overgehouden.
Groet,
DJ
He chose to be rich by making his wants few, and supplying them himself. - Ralph Waldo Emerson-
