De oude muur heeft 100 jaar het dauwpunt aan de buitenzijde gehad(zowel in de periode met CV als zonder). Net zoals bijvoorbeeld een dik geïsoleerde passiefhuismuur vandaag ook het dauwpunt aan de buitenzijde heeft liggen.MaartenB schreef:Als je huis al meer dan 100 jaar oud is, en de bakstenen geen vorstschade vertonen kunnen ze waarschijnlijk ook wel tegen een wat langere tijd koude temperaturen icm vorst. Oude Nederlandse bakstenen zijn van uitstekende kwaliteit.
Een volle muur die vanbinnen geÏsoleerd wordt krijgt een dauwpunt ter hoogte van de aansluiting van de muur en de isolatie. Net aan de binnenzijde van de oude muur dus. Een volledig verkeerd concept vanuit duurzaamheid en hygrothermisch een volledig nieuwe situatie ivgl met de afgelopen 100 jaar.
Komt daar nog bij dat een volle muur een evenwichtssysteem is/geweest is. Dwz dat een gezonde volle muur ook water en damp te verwerken krijgt, maar dat hij gekenmerkt wordt door een grotere droogcapaciteit tov de vochtbelasting. Zolang die balans positief is, heb je in het algemeen geen probleem. (muren genoeg waar dat evenwicht zoek is en lang niet allemaal door binnenisolatie: ook hydrofoberen, zoutbelasting, verkeerde gevelverf enz hebben al menige volle muur klein gekregen, telkens door het hygrisch evenwicht te verstoren)
Dat is nogal een verschil met een moderne muur, die er op gericht is helemaal GEEN waterbelasting te moeten verwerken.
Binnenisolatie verlegt dus niet enkel het dauwpunt, maar halveert ook de droogcapaceit:een volle muur kan bij piekbelasting aan de twee oppervlakten water/damp terug afgeven, daarvan sluit de binnenisolatie 1 opp af(50%).
Heb je nog de discussie: dampopen -dampdicht binnenisolatie:
Bij dampdicht isoleren is het de vraag hoe realistisch het s om het hermetisch dicht te krijgen.
Het is niet enkel de isolatieplaat die hermetisch dicht moet, maar ook de onderlinge aansluitingen tussen de platen.
En het is ook niet enkel de buitenmuur die als vlak hermetisch dicht moet, maar de hele ruimte: flankdiffusie aan vloer, plafond en zijmuren moet eveneens vermeden worden. Hoe realistisch is dat in de praktijk ? En inderdaad dezelfde opmerking voor andere onderbrekingen zoals schakelaars en leidingen; alsof die er niet zouden zijn ?
Gesteld dat het lukt, waar wordt het dan mee gerealiseerd ? Kilometers tape, plastic en kleefstof ? En welke standtijd hebben die om de zaak hermetisch te houden ? Ook 100 jaar ? En wat met de houten balkkoppen of metalen I-ijzers die achter de isolatie in de koudere en nattere muur (lagere droogcapaciteit) terecht komen ?
Bij dampopen isoleren: is het een evenwicht zoeken tussen de hoeveelheid vocht dat de isolatie kan verwerken (capillair naar binnen afvoeren) en de de hoeveelheid vocht die onvermijdelijk ontstaat tussen isolatie en muur.
Als je dat gaat simuleren kom je slechts aan beperkte diktes. Met de hier geschetste muur: westkant en al bestaande vochtbelasting kom je op 'niet valide' uit.
Daarnaast is er nog een ander vraag die men zich meestal zelfs niet stelt: wat brengt het op aan isolatiewaarde ?
De beperkte binnenisolatie zal in de koudste periode zowel een verhoogd waterbelasting hebben als de achterliggende muur. Poreuze materialen (zoals de isolatie en de bakstenen muur) verliezen VEEL isolatiewaarde naarmate dat vochtpercentage oploopt.
Een dikke muur zal dus ook veel isolatiewaarde kunnen verliezen als hij natter wordt. Misschien meer dan de (beperkte)binnenisolatie toevoegt? De schaderisico's en de verhoogde onderhoudsfrequentie komen daar nog bovenop.
