Deze methode wordt en werd in de Bommelerwaard veel toegepast.
Hiermee werden vooral zoete appels gedroogd.
Maar je kan er van alles op drogen.
Maar die kunnen aangepast worden aan de eigen radiator-maten.
Meestal is het rek wat smaller, ca. 20 cm.
Maar mijn radiator is een smalle en hoge (2 meter) van 3 kW. Dan heb je veel luchtstroming en mag het rek wat breder zijn.
Het rek werd meestal gemaakt van plinten (oude of nieuwe), en onderaan afgedekt met dubbeltjesgaas of stalen vliegengaas.
Ook vierkant voileregaas is goed, mits van goede kwaliteit. Soms is het slechts verzinkt, en dan komen er zinkresten op de natte appelstukken.
Ik heb twee platte glaslatten gebruikt voor extra versteviging onderaan.
Op mijn rek kan 20 kg geschilde appels, in partjes gesneden, ontdaan van klokhuisresten.
Wanneer de radiator dagelijks warm is, is de droogtijd ca 2 weken.
Maar dan zijn de partjes ook kurkdroog.
Met drogen begin ik pas in oktober of november. Dan zijn de droogappels ook goed rijp, en draait de cv weer.
Daarna worden ze opgeslagen in een afsluitbare plastic bus. Een droge krant in de bus wordt gebruikt om de boel lekker droog te houden.
De op deze manier gedroogde appels worden vooral gebruikt om te koken/bereiden met bruine bonen, rookworst en rookspek.
Albert
