Konijnen en andere rovers in de permacultuurtuin

[Dutch John]

Dit jaar voor het eerst konijnen in de tuin. Ik probeer te voorkomen dat het een plaag wordt, maar het fokt als konijnen....

Pas volgend jaar krijgt de moestuin zijn definitieve plek met misschien gaas eromheen. Ik zeg misschien, want de konijnen laten de groenten ongemoeid. Zelfs de suikermais trekt het dit jaar zonder door gevogelte afgevreten te worden. Wat is er nu anders? We hebben dit jaar redelijk "wild" gezaaid en gepoot. Bijna niets staat in rijtjes. Daar waar weinig bedekking is, groeit ook onkruid. Pas als het te groot wordt, trekken we er een keer aan. Ziet er onverzorgd uit, dat is zeker. Maar kennelijk denken de konijnen en vogels dat ook, want ze vinden de groentes niet. Zeker niet in de welig tierende vogelmuur.

Ons bevalt de methode ook wel, want in plaats van veel aandacht te besteden aan orde en netheid met later nogal eens een teleurstelling, omdat natuurlijke rovers je voor zijn geweest, oogst je meer met minder werk. Wel zo dankbaar.

Weer wat geleerd.

Groet,
DJ

[nck]

Een soort "guerrilla-gardening" dus. Het ongedierte zoekt zich de pleuris waar die malloten die groente nu weer hebben gezaaid.
Zie het wel voor me.

Ga ff snijbiet halen uit de tuin, pakt de zeis en komt met een kruiwagen vol blad terug.
Moet voldoende tussen zitten.

Fantasie gaat weer eens met me aan de hobbel, er vraag nu iemand aan de andere kant van mijn bureau waarom ik de tranen van het lachen in de ogen heb.
Nou heel simpel, Ik kan me zoiets vrij goed visualiseren.

Sorry John, steek je een beetje de gek aan.
Konijnen hebben bij ons geen schijn van kans. Onze shire verpletterd ze onder z'n enorme hoeven.
Of onze jackie vliegt haast in de fik en komt met overslaande stem aangeblaft.
Ongedierte leeft bij ons uit veiligheid onder de grond. En daar heb ik er nog genoeg last van.


Jan