Internationaal Cargo Bike Festival
Geplaatst: 18 apr 2016, 07:26
Gisteren waren we erbij, mevrouw DJ en ik met onze eigenbouw vrachtfietsen, daar in Nijmegen. Geweldig. Alleen maar gelijkgestemden. Sterke staaltjes huisvlijt met vaak professionele uitstraling. Het vrachtfietsengebied is nog lang niet helemaal verkend en uitgekauwd. Zo demonstreerde een jongen de hele middag met een tweewielige aanhanger waarmee je een pallet kunt opscheppen. Voor Nederland te breed. Hij zou een derde wiel moeten monteren. Overigens was het een met recht internationaal gebeuren: de Britten en Duitsers waren goed vertegenwoordigd.
De Carla Cargo is een hele mooie en sterke driewielige, elektrisch ondersteunde aanhanger met oploopremmen. Ook als handkar te gebruiken. Overigens waren zowat alle commerciële fietsen elektrisch ondersteund. Voor een aanhanger of vierwielige fiets kan ik mij daar iets bij voorstellen, maar een gewone vrachtfiets in Nederland heeft dat naar mijn mening niet nodig. De vierwielige vrachtfietsen stralen technisch vernuft uit. Bijna zonde om te gebruiken.....
Na nu 3.000 km met m'n eigen vrachtfiets gereden te hebben, was het eindelijk zover om eens met een echte cargobike te rijden. In onze omgeving ben ik er nog nooit eentje tegen gekomen, laat staan dat je dan om een proefritje kunt vragen......
Allereerst de Urban Arrow. Een grote, zwaar gebouwde fiets. Maar toch zeer handelbaar, al zou ik willen weten hoe zoiets zonder elektrische ondersteuning rijdt. Het stuurt prima, maar het exemplaar dat ik reed had belabberde remmen. En dat mag niet bij zo'n dure fiets. Dat moet je met twee vingers kunnen stoppen.
Het icoon: de Bullitt. Nooit gedacht dat het zo'n klein fietsje is. Maar wel een elegant en betaalbaar werkpaard. Onder de bezoekers ook de meest geziene fiets en dat zegt wat. Hij is net zo zwaar alsl m'n eigen fiets, maar het laadvlak is een stuk korter. Aan het bochtengedrag moest ik even wennen; hij glijdt er niet zo mooi in, maar misschien is dat geladen beter. Niettemin mijn favoriet onder de commerciële merken.
De verrassing vond ik de Pino van Hase Bikes. Een tandem die ook als vrachtfiets te gebruiken is. De achterste berijder zit conventioneel en stuurt. De voorste ligt zoals bij een ligfiets. Best wel intiem. Onderop is voorzien in een laadrek. Het zitje van de voorste bestuurder kan ook vervangen worden door een laadplatform of kist. Alles bijzonder mooi afgewerkt en je rijdt er zo mee weg, ook met twee personen. Een mooie en snelle compromis-fiets voor het gezin. Zeker geen werkpaard. En niet goedkoop.
Tsja, fototoestel vergeten. Dus geen plaatjes van mijn kant.
Groet,
DJ
Ps. uiteraard is met onze fietsen ook proefgereden. De T-Ford onder de vrachtfietsen: heel licht, heel goedkoop, vreselijk stijf en.... zwart. De commentaren liepen uiteen van: Verrassend. Wat licht. En zo stijf. En die Engelse vrachtfietsbouwer maakte m'n dag helemaal goed met maar twee woorden: "Very good".....
De Carla Cargo is een hele mooie en sterke driewielige, elektrisch ondersteunde aanhanger met oploopremmen. Ook als handkar te gebruiken. Overigens waren zowat alle commerciële fietsen elektrisch ondersteund. Voor een aanhanger of vierwielige fiets kan ik mij daar iets bij voorstellen, maar een gewone vrachtfiets in Nederland heeft dat naar mijn mening niet nodig. De vierwielige vrachtfietsen stralen technisch vernuft uit. Bijna zonde om te gebruiken.....
Na nu 3.000 km met m'n eigen vrachtfiets gereden te hebben, was het eindelijk zover om eens met een echte cargobike te rijden. In onze omgeving ben ik er nog nooit eentje tegen gekomen, laat staan dat je dan om een proefritje kunt vragen......
Allereerst de Urban Arrow. Een grote, zwaar gebouwde fiets. Maar toch zeer handelbaar, al zou ik willen weten hoe zoiets zonder elektrische ondersteuning rijdt. Het stuurt prima, maar het exemplaar dat ik reed had belabberde remmen. En dat mag niet bij zo'n dure fiets. Dat moet je met twee vingers kunnen stoppen.
Het icoon: de Bullitt. Nooit gedacht dat het zo'n klein fietsje is. Maar wel een elegant en betaalbaar werkpaard. Onder de bezoekers ook de meest geziene fiets en dat zegt wat. Hij is net zo zwaar alsl m'n eigen fiets, maar het laadvlak is een stuk korter. Aan het bochtengedrag moest ik even wennen; hij glijdt er niet zo mooi in, maar misschien is dat geladen beter. Niettemin mijn favoriet onder de commerciële merken.
De verrassing vond ik de Pino van Hase Bikes. Een tandem die ook als vrachtfiets te gebruiken is. De achterste berijder zit conventioneel en stuurt. De voorste ligt zoals bij een ligfiets. Best wel intiem. Onderop is voorzien in een laadrek. Het zitje van de voorste bestuurder kan ook vervangen worden door een laadplatform of kist. Alles bijzonder mooi afgewerkt en je rijdt er zo mee weg, ook met twee personen. Een mooie en snelle compromis-fiets voor het gezin. Zeker geen werkpaard. En niet goedkoop.
Tsja, fototoestel vergeten. Dus geen plaatjes van mijn kant.
Groet,
DJ
Ps. uiteraard is met onze fietsen ook proefgereden. De T-Ford onder de vrachtfietsen: heel licht, heel goedkoop, vreselijk stijf en.... zwart. De commentaren liepen uiteen van: Verrassend. Wat licht. En zo stijf. En die Engelse vrachtfietsbouwer maakte m'n dag helemaal goed met maar twee woorden: "Very good".....