Het lijkt me geen goed idee.
Om volgende redenen:
Een kelder is het grootste deel van het jaar erg vochtig (+80%), ook met correct verluchten.
Dat is niet per sé erg, dat was juist erg goed om voedsel (groenten) te bewaren.
Maar dat gaat je stalen balken wel aantasten. Duurt wel lang bij nieuwe balken, maar uiteindelijk krijg je toch problemen bij de balk-opleggen. Ik heb er geen goede ervaringen mee. Ik zou het eventueel wel doen op deze manier tussen 2 verdiepen, maar niet tussen gelijkvloers en kelder.
Tweede reden: kalkmortel kan gaan reageren met de verse beton(afhankelijk van de gebruikte cementsoort) en een hoop zouten gaan vormen in de eerste 24 uur als het beton nog niet uitgehard is. Die zouten gaan je achteraf parten blijven spelen aan de oppervlakte aan de kelderzijde waar ze uitbloeien.
Wat dan wel:
Een volledig zelfdragend tongewelf metselen met je stenen is een optie. De druklaag erboven/ernaast is dan met zand.
De boog wordt op spanning gebracht in de voegen met stukjes leisteen. Zoiets metselen is welliocht niet direct iets voor een onervaren metselaar. Maar het kan wel.
Voorbeeld:
http://maison-pise-alacampagne.over-blo ... ne-44.html
Andere optie als je toch met beton erboven verder wil:
balken en potten: die bestaan ook in gebakken aarde:

- pottenaarde.jpg (7.75 KiB) 1842 keer bekeken
In Frankrijk en Spanje vind je ze ook al gebakken potten in gewelfde vorm:
Het voordeel van balken en potten is dat deze volledig gemaakt zijn om met een betonnen druklaag samen te werken. Droogbouw, dus geen chemische reactie met cement-kalk.
Het metaal zit grotendeels bovenaan (netten in beton) en een beetje in de balken, maar daar niet bereikbaar voor condensatievocht.
Als je gaat metselen met bakstenen (tongewelf bijvoorbeeld) kan je gewoon hydraatkalk gebruiken (cl90) met verhouding 1/3 metselzand. Het heeft wel meer tijd nodig om uit te harden dan cement (meerdere maanden).
De stenen worden dan verzadigd met water (24 u onderdompelen in water) en dan 24 aan ed lucht gedroogd zodat ze verzadigd zijn met water(zodat ze de mortel niet direct droog zuigen), maar wel aan de buitenzijde droog (anders plakt de kalk er overal aan en wordt de mortel te wak).
In een kelder moet je metselwerk zeker niet vernevelen, want in een kelder is het al erg vochtig. Vernevelen doe je typisch voor dun verf- en pleisterwerk, niet voor dik metselwerk. En zeker niet in een kelder, want daar krijg je zelfs pleisterwerk niet droog genoeg voor de carbonatatie. Dat is de reden dat keldermuren meestal van kalei(erg dunne laag) werden voorzien en niet van kalkpleister (dikkere laag, werd vaak nooit droog en dus niet hard in een kelder).
Dus niet vernevelen.
Schelpkalk: Wordt nog door één producent gemaakt voor de restauratie-sector.
Is door de aanwezige vervuiling van de schelpen licht-hydraulisch. Is technisch/bouwfysisch niet superieur aan een zuivere steenkalk. Is gewoon een landelijk gebruik in streken waar geen natuurlijke kalklagen voorkwamen en waar men wel schelpen had. Bij restauratie wordt het gebruikt voor het uitzicht owv de schelpstukjes.
De meeste schelpkalk in de handel is gewone steenkalk met toevoeging van gemalen schelpen.
De meeste kalk in de handel is trouwens geen zuivere kalk, maar een mengsel met allerlei toeslagstoffen. (vaak cement)