Dr Plop,
Het probleem met deze ruimte (muur en vloer) is da er jarenlang dieren gestaan hebben.
De muur en vloer zijn 100% zeker zwaar zoutbelast. (zeker nitraten)
Als je op google zoekt
kom je dit 'probleem' dan ook heel vaak tegen.
Op de pagina's van monumentenzorg (bijvoorbeeld:
http://www.cultureelerfgoed.nl/ ) vind je ook wel ernstige uitleg bij dit 'probleem'.
Zouten trekken water aan, waardoor de muren moeilijk droog te krijgen zijn. Zelfs bij vrij normale luchtvochtigheid begint het zout al water uit die lucht te 'vangen'.
Aan het oppervlak van de muur verdampt dat water ook weer met zoutafzettingen tot gevolg.
Het werkt zo'n beetje als een eigen micro-klimaat.
Het zout is er dus ook hééél moeilijk uit te krijgen.
Het zout gaat ook chemische reacties aan met andere stoffen, waardoor vooral aan het oppervlak verven en pleisters geen echt lang leven beschoren zijn.
De muur binnenin heeft dan weer vooral last van het constant hoog vochtgehalte. (slecht isoleren, stukvriezen, schimmel en dergelijke)
Eigenlijk heeft men geen 'goede' oplossing voor dit probleem.
De oplossingen die je terugvindt zijn op te delen in:
1.Afdekken
Met noppenfolie, met plastic, met chemische spul uit potjes, met waterdicht cement, ... enz probeert men een waterdichte laag op de muur te smeren. Enerzijds om te voorkomen dat de muur nog kan uitdampen langs binnen en z'n zouten aan het oppervlak afzetten, anderzijds in de hoop dat de muur op die manier geen damp meer opneemt van binnenuit.
Wat tegen deze methodes spreekt is dat het water nog moeilijk uit de muur weg kan. Dat de muur meestal aan de achter- en onderzijde nog genoeg mogelijkheden heeft om water aante voeren en dat de zouten hun (sloop)werk blijven doen op deze manier. Ook blijkt in de praktijk dat het probleem zich met deze oplossing hogerop verplaatst. De waterdichte muur loopt vol als een bad en eenmaal verzadigd begint de historie van zoutafzettingen gewoon boven de waterdichte laag.
2. Een vocht- en zoutbufferende pleister. Zogenaamde saneerpleisters.
Deze zouden de zouten in de pleisterlaag bufferen en er redelijk ongevoelig voor zijn. Die claim zal wel kloppen, maar de vraag is wat dan als de zoutbuffer toch vol is ?
3. Kalkpleister, witkalk, kalei als eindlaag met het doel het vocht- en zouttransport juist niet te remmen.
De muur kan z'n overtollig vocht kwijt, maar ook de zoutafzetting aan het oppervlak gaat verder.
Nitraten zullen ook de kalkeindlaag aantasten (gaat als gips aanvoelen) en zal regelmatig vernieuwd moeten worden.
Je zou voor het opbrengen van een nieuwe laag de bestaande laag goed (droog!) kunnen afborstelen om zo zouten de verwijderen (dit is dus de enige methode die ook zouten effectief kan verwijderen). Of het in jouw situatie helpt weet ik niet, want in zo'n oude stal kunnen wel erg veel zouten in de muur zitten. (grote kans dat het zout maar blijft komen , jaar na jaar)
In dit geval beschouw je dus de einfdlaag als een soort 'offerlaag' die regelmatig vernieuwd moet worden (en hopelijk op de lange duur mindert het zout ...)
om de muur zelf (baksteen) zo goed mogelijk te beschermen.
4. Tot slot voor de volledigheid. Konrad Fischer gebruikt ook voor dit probleem (zelfs in kelders) temperierung. Dus de muur net genoeg warmte geven zodat hij 'droog' blijft omdat het condensatiepunt niet meer in de muren ligt. (de zoutcyclus wordt dan merkelijk minder aktief)
Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Maar nu, de vragen:
1) wat te doen met de kalkvef op de stukken cement? Beter cement terug afkappen?
2) wat is die zwarte verf onderaan de muur? Is dit teer? En wat kan ik daar nu tegen doen? Toch maar cement?
3) Is 'supercalco 90' nu wel of niet geschikt voor z'n taak? Op de zak staat van wel (1kg kalk met 1 liter water)
4) huidige resten kalkverf zijn nogal zacht. Is dit normaal of kan kalkverf ook behoorlijk hard worden.
5) Moet ik de muur eerst nog ontvetten of iets anders mee doen? Of gewoon nog verder de losse stukken afborstelen (staalborstel) en dat is het dan?
Antwoorden:
1) Hangt er van af welke methode je kiest.
Voor methode 3 is het beter om de bakstenen muur zo optimaal mogelijk te laten ademen, dus zonder cement en andere lagen. Idem voor de voegen.
Voor methode 2 moet je kijken wat de fabrikant van de saneerpleister voorschrijft.
Voor mthode 1 moet het zo dicht mogelijk, dus wat vast zit zal wellicht wel kunnen blijven zitten in dat geval.
2) teer waarschijnlijk of wat chemisch spul (Rubson en dergelijke) van recentere datum. Geen idee of dit eraf te krijgen is.
3) Ja , met in achtneming dat het ook zal aangetast worden door het zout, maar dat je het als een 'offerlaag' beschouwd. (Supercalco van zeer recente datum en ongeopende verpakking (reageert namelijk aan de lucht en verliest snel z'n bindkracht)
4) Dat is de reactie met zout. Het kalk vergipst , zwelt op en gaat krijten.
5) Zo goed mogelijk borstelen en schoon maken DROOG om de zouten aan het oppervlak zoveel mogelijk te verwijderen.
Als de muur schoon is naar je smaak, dan goed bevochtigen vóór het witkalken of kaleien. Ook in de droogfase de eindlaag vochtig houden gedurende een week. (Kalk heeft zowel vocht ls lucht nodig om uit te harden. Dus licht vochtig houden, vernevelen af en toe, maar niet kletsnat, want dan komt er weer geen lucht bij)
G