Ha die Stan,
die eerste is een lieveling van mij, Global. Dat handvat ga je niet zomaar smeden, want dan wordt die te zwaar. Het heft is hol namelijk. Ze stampen die dingen in twee helften (in een mal, zoals ik al eerder beschreef om meerdere lepels te kunnen maken) en lassen ze dan aan elkaar, het eerste deel van je lemmet wordt er aan vast gelast, ontlaten en dan voorzichtig terug gesmeed. Dat ontlaten is nodig om te voorkomen, dat je de afscheiding van de las gaat terug zien als het mes later bijvoorbeeld met zuur in aanraking komt. Dat hoeft niet eens zo heftig te zijn, citroen is al voldoende om de afscheiding te laten zien. Vergelijk het met het etsen van damast.
Als je wilt kan ik zo'n mes meenemen bij onze eerstvolgende ontmoeting.
We moeten als je een half jaartje gesmeed hebt, een keer bij David in de leer. Het vuurlassen is geweldig kicken en lukt mij slechts 1x in de 30 pogingen of zo
Let wel, dan heb je in de meeste gevallen 29 stukken staal verknoeid! Heftig hoor, vooral als je probeert om een hogere en hardere legering in een zachtere laag te lassen. Die ben je dan ook zomaar kwijt en dat staal is best prijzig. Dat lassen is nog zo'n slecht idee niet, dan zie je in ieder geval wat het resultaat moet zijn als het wél lukt.
Ik ben een veldsmidse aan het maken van een oude remtrommel en wat steigerpijp....we komen er wel:-)
Never burn faster than your Wocket.