Alles wat zich aan de binnenzijde van een dampdicht een (goed)geïsoleerde wand bevindt kan niet condenseren omdat er daar een temperatuurverval voor nodig is.ritsaert snijder schreef:Hoe hoger de luchtvochtigheid hoe meer vochttransport en hoe meer condensatie, toch? Hoe groter de vochtophoping, hoe groter de kans is dat er op jaarbasis een vochtoverschot ontstaat (dat is het nachtmerrie scenario wat mij betreft)?
De temperatuur waar dit kan gebeuren bevindt zich achter de isolatie, maar daar kan het vocht uit de binnenruimte sowieso niet geraken als het inderdaad perfect dampdicht is.
Mocht het daar wel geraken, dan is het leem ook niet van erg veel nut, want het leem is dan weer afgescheiden van het ontstane vocht door de dampdichte isolatie....
Het leem kan de pieken (en dalen) in de RV van de binnenruimte afvlakken (en spreiden in de tijd) in deze concrete toepassing. Dat is een goede en gezonde eigenschap. (Stabiele RV van 50% is ideaal voor mensen)ritsaert snijder schreef: Dus je wil je vocht hoeveelheid beperken, het transport minimaliseren en de vochtige lucht niet laten condenseren. Daarnaast wil je zoveel mogelijk vocht onttrekken.
RS
Op piekmomenten betekent dat een klein beetje minder dampspanning op de isolatie. Maar daar krijg je dan wel een veel langere continue vochtigheid voor terug in de leemlaag. De dampspanning tussen binnen en buiten (die druk zet op de muur) is trouwens meer afhankelijk van het temperatuursverschil tussen binnen en buiten dan van enkele procenten meer of minder RV in de binnenlucht.
G