RMH als buitenfornuis

[ritsaert snijder]

een waar jugendstil kunstwerk...lang leve de uitstekende steen!

en de massa neemt toe....en toe, heb je een idee van het gewicht?

[deleted]

Het is een knap staaltje leemkunst DJ.
Inderdaad doet het denken aan Jugendstil, Art Nouveau zoals we in België zeggen.
Als je ooit in Brussel bent moet je eens naar het voormalige huis van Victor Horta gaan kijken.

G

[Dutch John]

Jugendstil? Dan toch de primitieve hippie-versie. Ik ben 1,5 kuub steenpuin kwijt en evenveel metselzand. Dat is inclusief de ophoging in de kruipruimte. 4 tot 5 ton?

Een deel van de achterwand is ook afgeleemd. De zwarte deur moest weggewerkt, ik wilde een wandlamp en een ornament. Helaas zijn er maar 3 foto's, dus voor het uiteindelijke resultaat zullen jullie moeten wachten op de finale.
Stuc op de stalen deur blijft verbazend goed plakken. Ik had een groot aantal spijkers erop gelast, zodat deze haakjes de leem vasthouden, maar voor een relatief klein oppervlak met daarop strorijke leem hoeft dat niet.

De basis van de wandlamp bestaat uit kippengaas. Bij het strohotel heb ik ook met steengaas gewerkt. Maar dat laat zich lastig vorm geven en is uiteindelijk minder sterk, omdat het een sandwich blijft. Bovendien moet je het inknippen tijdens de vormgeving. Kippengaas trek je uit of je plooit het dubbel. Heb je er eenmaal de vorm in, dan laat steengaas zich wel makkelijker bestrijken met leem. Gehakseld vlas is erg kort en laat zich eenvoudiger door de mazen werken dan stro en maakt de lampwand stijf als beton. Het blijft verbazen dat zo'n natte wiebelige constructie na droging zo sterk lijkt, dat je de neiging krijgt om er een keer aan te gaan hangen. De fitting is op de foto vastgezet aan de wand. Later heb ik de fitting verwijderd en hangt de lamp aan de VM-draden. Door deze stijve draden kun je de positie van de lamp binnen de kom aanpassen voor de mooiste straling naar boven.

De wandstuc gaat over in de bank. Hoef je niet over na te denken, gebeurt vanzelf in het werk. Dat heb je met leem: je weet ongeveer waar je naartoe wilt, maar na het werk is het beter, mooier dan je van te voren verwachtte. En twee dagen later hak je een deel weg voor de volgende verbetering.

De tussenversie van de lamp.

Geknoeide leem laat zich heel gemakkelijk verwijderen. Of het nu op hout, gereedschap, kleding of lichaam plakt en droogt, je wrijft het er zo af, desnoods met een natte spons. Echter niet van baksteen. Een drama.....

Morgen gaan we o.a. koken en stoken.

Groet,
DJ

[ritsaert snijder]

Een prachtige art nouveau bank, degelijk gebouwd (4 a 5 ton!!) en toch elegant. Aan de ene kant Victor Horta (ook te zien in het Musee d'Orsay in Parijs) voor het elegante en degelijke. Dat zware doet dan ook weer denken aan de Amsterdamse school (volgorde van de plaatjes is omgekeerd)

(sorry mijn vader was leraar (kunst) geschiedenis)

[Dutch John]

In het voorlaatste deel van dit feuilleton bespreken andere zaken rondom een vettig kleiwerkje. Allereerst het stoken. Een aardigheid. Nooit een kachel gezien die zich zo eenvoudig laat aanmaken. Beetje rot snoeihout in de feed tube, maakt niet uit waar. Ergens een aanmaakblokje erbij en het ding vertrekt met een brul. Natuurlijk helpt de schoorsteen een handje mee.
Naast kort hout willen we ook lang opschot verwerken. Een verplaatsbaar rekje houdt de tot 2 meter lange stokken overeind.

Je kunt er aardig wat potten en pannen op kwijt. Door te schuiven kun je hete of warme plekken gebruiken. De plaat boven de bypassklep werkt prima als warmhoudplaat.

Schijf eruit nemen door middel van een hefoog met 12 mm draadeind. Wok past in het gat en krijgt de volle laag van de riser.

Voor inmaken of het koken van grote hoeveelheden gebruiken we een Weck-ketel met pot-skirt, gemaakt van een ingekorte oliedrum. Eén van de drumhelften is ingeslepen en over de andere geschoven. Deze dubbelwandigheid werkt isolerend. De rookgassen gaan deels langs de ketel, maar buiten wat meevliegende as is dit niet hinderlijk. Bovendien leert de stoker zijn maschien zo kennen. Als het begint te roken, dan doe je iets verkeerd. Bij te overvloedig hout begint de rocket te pulseren en roken. "Hij hapt naar adem", zo merkte Mrs. DJ in al haar onschuld volkomen terecht op....
Als we de riser 15 cm verlengen met behulp van een deksel- en bodemloos groot blik en plaatsen een aan één zijde open oliedrum omgekeerd op de kookplaat, dan verkrijgen we een bell. Een snelle terrasverwarmer.

Omdat ik alles alleen deed, veroorloofde ik mij een stukadoormixer. Speciale menghaak voor strorijke mengsels. Badkuipen zijn perfect als opslag en mengbakken.

Het meest gebruikte gereedschap is niet in beeld, want dat hield de camera vast. Voor vormgeving zijn een paleermes en een eetlepel onontbeerlijk. Klein stucbordje, gemaakt van een wijnkistdeksel, is reuze handig voor het opbrengen van kleine hoeveelheden stuc. Zwembadspanen zijn hier lastig te verkrijgen. Daarom een oude gewone spaan geofferd.

En weer terug naar vetzooi. Recept van de finishlaag: 3 klei, 1 zand gezeefd op 2 mm, pigment, meelpap en een organische vezel. Wie herkent deze vezel? Om niet moeders kostbare meel of bloem in (het) beslag te nemen, heb ik het stof uit varkensvoersilo's (ons kippenvoer) gebruikt.

Morgen de finale.

Groet,
DJ

[krekel]

Vezel zou van artisjok kunnen komen

[Tim]

Hahaha,

Dikke sigaar uit de vijver....

Bijzonder ding John, ook bijzonder dat uit je technisch denken kon stappen. Dergelijke vormen is moeilijk voor een techneut.

Tim

[Dutch John]

....sigaar....vijver....uit je technisch denken stappen...

Drie keer raak. En wat betreft het laatste: technische projecten frustreren zichzelf nogal eens door beperkende factoren: geld, beschikbaarheid van de materialen, de moeilijke verwerking ervan, afhankelijkheid van derden. Vaak sterven dergelijke projecten een vroege dood, omdat de beperkende factoren de motivatie wegnemen bij de schepper. Zoniet hier, de materialen zijn toegankelijk in alle opzichten, je hebt weinig gereedschap en geen hulp van derden nodig en voor de kosten kun je nog geen dagje uit. De enige beperkende factor ben je zelf.

Het was soms een heel gepiel:

en het project kende vele stationaire momenten, maar het heeft geen moment tegen gestaan. Integendeel. In het voorbijgaan leek het me soms te roepen. En ondanks andere geplande werkzaamheden sta je dan met het paleermesje weer wat te wijzigen....

Dank voor jullie aandacht,
DJ

[Pietje]

Wow, wat een plaatje! Zonder pigment had het ook wat, maar dit is weer een heel ander beeld. Chapeau!

[holtere]

@ Dj

Ik was een (klein) beetje sceptisch en bang dat het weer zo'n klei-ding zou worden met slappe, modderige vormen zoals je ze veel ziet. Het materiaal klei leent zich daar uitstekend voor en het valt voorwaar niet mee om dat te ontstijgen.
Met de laatst toegevoegde ornamenten en pigmenten is het echter een heel krachtig object geworden met een hoge visuele kwaliteit! Je mag er trots op zijn, het is een pareltje en dat het met liefde gemaakt is druipt er vanaf!

Bij dezen sprak de leraar!
(heb vroeger ooit een opleiding voor leraar handvaardigheid en textiele werkvormen gevolgd)

Grz,
Holtere

[ritsaert snijder]

Geweldig!
Waar heb je mee geverfd?

[gerard]

Waar heb je mee geverfd?

Wat dacht je van pigment...

@Mooi werk DJ!

groet,
Gerard

[deleted]

Wat dacht je van pigment...

Van pigment zou ik me afvragen of het dan niet gaat afgeven/krijten.
Of is de menging met leem voldoende om het pigment te fixeren ?

G

[pelletpower]

Onwijs DJ, wat een geduld!

[Dutch John]

Het pigment zit door de hele finishlaag van ongeveer 5 mm dik. Zolang het droog blijft, is het veegvast. Verven zou de snelste oplossing geweest zijn, maar dit geeft meer diepte; het is net of elk gekleurd deel over de volgende heen gedrapeerd is. Je mist dit effect op de foto's.
Bovendien behoud je de kleur bij beschadigingen, die zeker gaan optreden.

Groet,
DJ