JantjeV8 schreef:... de ander wekt het averechtse op.
Don't shoot the messenger... Ik heb grote waardering voor Rien's bijdrage aan deze discussie. Hij benadert de materie vanuit een heel andere hoek, en komt tot dezelfde conclusies.
Ik ga er overigen een puntje aan breien; ik heb gister de hele draad nog eens doorgelezen. Alles staat er in, we vervallen in herhaling. Helaas wordt de discussie vaak afgeleid door mis-interpretaties, dooddoeners, op de man-spelers.
Een kleine samenvatting:
Op macro niveau: Kinderen worden gedurende de tijd dat hun hersenen het meest ontwikkelen verplicht in een instituut gestopt dat meer lijkt op een gevangenis dan op onze maatschappij. Gevangenis, omdat je er naar toe MOET, je krijgt niet betaald, je hebt amper invloed op de vorm en inhoud.
Op micro niveau kom je ook allerlei fundamentele problemen tegen: als een kind niet wil, wat gaat een docent doen? Geweld gebruiken? Hoe kun je een lesje leren als je dat (op dat moment) niet wil/kan? Dan ontstaat de situatie "klassen: 1 size fits none". Welke overtuigingen gaan kinderen geloven als ze niet mogen doen waar ze goed in zijn, of waar ze geinteresseerd in zijn? Dit is een lastiger uit te leggen onderwerp, waar duidelijk geen consent over is in deze draad
De uitdrukking "penny wise pound foolish" is in dit onderwerp zeker van toepassing. Aan de details besteden we ontzettend veel aandacht, maar het grote geheel interesseert de meeste mensen niet zo. Terwijl "het grote geheel" eigenlijk de grote hoeveelheid aandacht zou moeten krijgen. Dat zien we terug in het monetaire geldsysteem (steeds meer mensen weten hoe slecht het is, maar eigenlijk gebeurt er niets...), in hypotheek/cola in de super (een lening van vele jaarsalarissen wordt in een avondje getekend, voor net iets goedkopere cola gaan mensen naar een andere supermarkt), en in onderwijs. Als iemand lijkt te kunnen onderbouwen dat alle kinderen in primair en secundair beschadigd worden, dan zou ik (pound wise) tot de bodem gaan uitzoeken wat daar van waar is. Ook al kost dat een paar maanden van mijn leven; dat staat in geen verhouding met 14 jaar (of zelfs meer) van 3 levens. Maar bijna niemand doet dat. Sterker nog; de meesten hier hanteren de overtuiging : de bijna iedereen vinden het prima, dus zal het wel prima zijn.
Interesting...
Kleine anekdote van vorige week. De juf van onze middelste (dochter, 7, groep 4/5) werd kriegel van al die kinderen die de hele dag door naar de WC moeten. Ondemocratisch heeft zij opgelegd: 's middags niet meer naar de WC, alleen in de pauze. Onze meid heeft daardoor in de klas in haar broek geplast, want ze kon het zo lang niet ophouden. Ze durfde niet te vragen of ze naar de WC mocht, want er was toch afgesproken dat dat niet mocht? Hoe heeft zij zich gevoeld die middag; steeds hogere nood, strijd tussen toch vragen / aan de verwachtingen van de juf voldoen, en daarna alles nat... Ze durfde 's avonds niet aan mij te vertellen wat er gebeurd was, zo schaamde ze zich.
Incidentje? Nee, symptoom.
-- We hebben de aarde niet geërfd van onze voorgangers, maar te leen van onze nakomelingen --