Ik heb de aflevering van tegenlicht een poosje geleden gezien, en het is een slecht voorbeeld van wat we nu zien als basisinkomen (onvoorwaardelijk geld). Het was inkomafhankelijk, en lijkt eerder op ons bijstandsuitkering (valt nu onder participatieweg
http://nl.wikipedia.org/wiki/Participatiewet ). Uit de documentaire bleek wat mensen het geld niet graag accepteerden, het was een soort taboe, en werken werd als goed gezien. Dit ligt in het huidige Nederland wel anders, je zou bijna kunnen zeggen dat we hetzelfde experiment hier landelijk uit hebben gevoerd, alleen is de arbeidsethos veranderd. Alleen nu is het geld niet meer onvoorwaardelijk (dat was het tot ~20 jaar praktisch wel geloof ik). Iedereen moet verantwoording afleggen, of op sollicitatiecursus gedwongen, om elkaar maar aan het werk te houden (zie ook
http://tvblik.nl/economische-zaken/de-a ... -werkt-dat ) wat miljarden (!) kost. Zo houd je mensen aan het werk, maar er is niets geproduceerd, sollicitant 2 scoort nu beter tijdens de sollicitatie dan sollicitant 1, en krijgt de baan, maar er zijn evenveel banen, evenveel werklozen, en nuttige tijd verspild.
Ik heb een baan en heb totaal geen probleem om belasting te betalen waar andere mensen onvoorwaardelijk van kunnen leven, deels uit eigen belang (want een buur zonder geld geeft overlast), maar ook omdat hij of zij dan z'n tijd nuttig kan besteden ipv druk maken over geld en sollicitatietraining. Met basisloon zonder het korten van dit loon bij een kleine of grote aanvulling uit bijverdiensten wordt je veel meer gestimuleerd om iets te ondernemen.